کد مطلب:153963 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:175
شمر و قصد آتش زدن خیمه های زنان
شمر تصمیم گرفت خیمه مخصوص ابی عبدالله كه زنان حرم در آن منزل داشتند آتش بزند، نانجیب فریاد زد: آتش بیاورید تا خیمه ها را بسوزانیم.
تاریخ درباره گذشتگان تا روز عاشورا از ارائه چنین حادثه ای ناتوان است و چنین واقعه ای را نسبت به گذشته بیاد ندارد، شمر خبیث این تصمیم خطرناك را گرفت.
زنان حرم كه صدای شمر را شنیدند ترسان و لرزان از خیمه ها بیرون ریختند و صدای گریه و شیون دختران رسول خدا بلند شد، صحنه آن چنان دلخراش بود كه هر كس آن را می دید از غصه ذوب می شد.
حسین (ع) صدا زد: انت تحرق بیتی علی اهلی؟ احرقك الله بالنار. «می خواهی خانه ام را بر سر زنان و اهل بیتم آتش بزنی خدا ترا به آتش جهنم بسوزاند». حمید بن مسلم كه صدای ضجه و شیون زنان را مشاهده كرد دلش به رحم آمد و گفت: شمر! این كار شایسته نیست، كه در این كار دو گناه بزرگ است: 1- با آتش كه عذاب خدائی است می خواهی عذاب كنی. 2- زنان و بچه ها را كشتن همان كشتن مردان برای خوشنود كردن امیرت كافی است شمر كه انتظار چنین انتقادی را نداشت پرسید كیستی؟ حمید ترسید كه از او نزد ابن زیاد سعایت كند، گفت: خودم را معرفی نمی كنم شبث بن ربعی نزد شمر آمد و او را توبیخ كرد و از این كار منع نمود بالاخره شمر بر خلاف میل باطنیش منصرف شد.
در این هنگام زهیر بن قین با ده نفر افراد تحت فرماندهی خود به شمر حمله كرده و او و همراهانش را مجبور به عقب نشینی نمودند [1] (نكته: در كربلا بالاخره كسانی پیدا شدند كه شمر را از سوزاندن زنان و اطفال بازدارند اما در زمانی ما كسی پیدا نمی شود صدام خبیث را از سوزانیدن زنان و كودكان بوسیله مواد شیمیائی منع كند).
تاریخ درباره گذشتگان تا روز عاشورا از ارائه چنین حادثه ای ناتوان است و چنین واقعه ای را نسبت به گذشته بیاد ندارد، شمر خبیث این تصمیم خطرناك را گرفت.
زنان حرم كه صدای شمر را شنیدند ترسان و لرزان از خیمه ها بیرون ریختند و صدای گریه و شیون دختران رسول خدا بلند شد، صحنه آن چنان دلخراش بود كه هر كس آن را می دید از غصه ذوب می شد.
حسین (ع) صدا زد: انت تحرق بیتی علی اهلی؟ احرقك الله بالنار. «می خواهی خانه ام را بر سر زنان و اهل بیتم آتش بزنی خدا ترا به آتش جهنم بسوزاند». حمید بن مسلم كه صدای ضجه و شیون زنان را مشاهده كرد دلش به رحم آمد و گفت: شمر! این كار شایسته نیست، كه در این كار دو گناه بزرگ است: 1- با آتش كه عذاب خدائی است می خواهی عذاب كنی. 2- زنان و بچه ها را كشتن همان كشتن مردان برای خوشنود كردن امیرت كافی است شمر كه انتظار چنین انتقادی را نداشت پرسید كیستی؟ حمید ترسید كه از او نزد ابن زیاد سعایت كند، گفت: خودم را معرفی نمی كنم شبث بن ربعی نزد شمر آمد و او را توبیخ كرد و از این كار منع نمود بالاخره شمر بر خلاف میل باطنیش منصرف شد.
در این هنگام زهیر بن قین با ده نفر افراد تحت فرماندهی خود به شمر حمله كرده و او و همراهانش را مجبور به عقب نشینی نمودند [1] (نكته: در كربلا بالاخره كسانی پیدا شدند كه شمر را از سوزاندن زنان و اطفال بازدارند اما در زمانی ما كسی پیدا نمی شود صدام خبیث را از سوزانیدن زنان و كودكان بوسیله مواد شیمیائی منع كند).
[1] حياة الحسين 216:3 نفس المهموم 269 - طبري 346:7 - كامل 49:4.